انفجارهاي روز دوشنبه در استانبول، اين شهر پرطرفدار و جذاب براي گردشگران سراسر جهان، آخرين ناظران مرددي را هم قانع كرد كه ميگفتند، در تركيه هنوز اوضاع تحت كنترل است.اعتراضهاي خياباني و درگيري مردم با پليس، حمله به برخي سفارتخانهها و درگيري كردها با نيروي نظامي و امنيتي تركيه، هيچ كدام وقايع جديدي نيستند.
در 4سال گذشته يعني از بعد از انتخابات سال 2011 و شروع برنامههاي جديد اردوغان براي نظام سياسي تركيه، روزهاي آرام اين كشور چندان زياد نبودهاند. درواقع انتخابات سال 2011 آخرين برد قاطع و كمدردسر حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان بود. يك دهه قدرت سياسي بيدردسر و موفقيت اقتصادي پرشكوه، در اين سال به اوج خود رسيد و بعد از آن سيري نزولي طي كرد. طرح پروندههاي فساد مالي عليه اعضاي ارشد دولت و تيم اردوغان باعث درگيري گسترده ميان او با نيروهاي پليس و دستگاه قضايي شد. اين درگيريها به دستگيري شبانه و بركناري ناگهاني صدها افسر بلندپايه پليس در شهرهاي مختلف منجر شد.
رسانهها، فعالان شبكههاي اجتماعي و مخالفان سياسي اردوغان او را به ديكتاتوري متهم كردند و خود او فتحالله گولن از همپيمانان حزبياش كه سالهاست در تبعيد در آمريكا به سر ميبرد را سرنخ همه اين ناآراميها معرفي كرد. اين كشمكشها تا انتخابات امسال ادامه يافت و طبيعتا باعث كاهش چشمگير آراي حزب حاكم شد. سياستهاي تندوتيز اردوغان در منطقه كه با دستپاچگي ناشي از بهار عربي، موقعيت تركيه را در قبال همه همسايگانش متزلزل كرد، به اين ناآراميهاي داخلي اضافه شد و دولت تركيه را با فشار از داخل و تنش در خارج روبهرو كرد. تضعيف پليس و ارتش در جريان كشمكشهاي داخلي تركيه در 4سال گذشته باعث شده كه اكنون اين كشور در قبال حملات مسلحانه در شهرها و حتي امنيت مرزها، متزلزل باشد.
بعضي تحليلگران ميگويند كه اين ناامني و بيثباتي عامدانه و بخشي از سياستهاي اردوغان براي كنترل اوضاع بعد از انتخابات اخير است. اما هزينههايي كه اين ناامنيها و درگيريهاي نظامي براي اقتدار و امنيت اقتصادي تركيه دارد از فايده سياسي آن بيشتر است. تركيه با آغاز عمليات نظامي خارج از مرزهايش به نام حمله به داعش و با هدف مقابله با شبهنظاميان كرد، بهدنبال حل يك موضوع سياسي داخلي با اقدام نظامي خارجي است.
دولت تركيه ميخواهد با استفاده از شرايط آشفته منطقه و با دامن زدن به آن، درجه تب داخل را پايين بياورد. اما با اين كار براي خود در پردردسري را گشوده كه بستن آن در آينده و بهراحتي ممكن نيست. حتي اگر بپذيريم بخشي از آنچه در حال روي دادن است تحت كنترل حزب حاكم صورت گرفته، نميتوان انكار كرد كه ادامه اين روند مانند شروع آن تحت كنترل نخواهد بود.
نظر شما